Nowa teoria, zaproponowana przez Matthiasa He i Lauren Weiss i opublikowana na serwerze preprint arXiv, może pomóc astronomom w poszukiwaniu planet olbrzymów. Opiera się na połączeniu dwóch zestawów danych służących do poszukiwania egzoplanet – pomiarów tranzytów i prędkości radialnych. Wcześniej dane te były rozdzielone, co utrudniało zrozumienie, w jaki sposób te metody będą ze sobą współpracować.

Naukowcy zbadali potencjalne znaczniki ostrzegawcze, które mogłyby wskazywać na obecność gigantycznej planety w układzie egzoplanetarnym. Odkryli statystycznie istotną korelację ze wskaźnikiem złożoności pęknięcia, który mierzy zmianę odległości między orbitami planet. W systemach o dużej złożoności prawdopodobieństwo posiadania gigantycznej planety jest znacznie wyższe niż w systemach o niskiej złożoności.

Jednak do dokładnych obliczeń metoda wymaga analizy układów z trzema planetami wewnętrznymi lub z dwiema planetami w wewnętrznym Układzie Słonecznym, jeśli w obliczeniach złożoności uwzględniono gazowego olbrzyma. Niezależnie od tego, nowa teoria może być użytecznym narzędziem dla astronomów w poszukiwaniu planet olbrzymów.