Naukowcy od dawna fascynują się unikalnymi formacjami znanymi jako galaktyki pierścieniowe polarne. Galaktyki takie jak NGC 4632 mają chłodny pierścień gazowego wodoru wirujący prostopadle do ich dysków spiralnych. Podczas gdy większość polarnych galaktyk pierścieniowych identyfikuje się poprzez obserwację światła gwiazd, NGC 4632 odkryto za pomocą radioteleskopu.

Odkrycie ukrytej cechy NGC 4632 było możliwe dzięki złożonemu obrazowi utworzonemu przez połączenie danych z bardzo czułego radioteleskopu ASKAP i teleskopu Subaru. Korzystając z technologii rzeczywistości wirtualnej, astronomowie byli w stanie odróżnić gaz w głównym dysku galaktyki od gazu w pierścieniu. Powstały obraz tworzy subtelny gradient kolorów, który przedstawia ruch orbitalny pierścienia.

Istnienie pierścieni polarnych rodzi intrygujące pytania o ich pochodzenie. Jedna z teorii głosi, że pierścienie te mogą powstać z materiału wyciągniętego z galaktyki w wyniku oddziaływania grawitacyjnego z sąsiednią galaktyką. Inną możliwością jest to, że pierścienie gromadzą gazowy wodór z włókien kosmicznej sieci, który następnie tworzy pierścień wokół galaktyki. Z biegiem czasu część tego gazu może zostać skompresowana grawitacyjnie, co doprowadzi do powstania gwiazd.

Badanie galaktyk pierścieni polarnych, takich jak NGC 4632, pozwala nam lepiej zrozumieć złożone procesy tworzące galaktyki i ich ewolucję w czasie.

Odkrycie to nie tylko rzuca światło na powstawanie pierścieni polarnych, ale także pokazuje siłę łączenia danych z różnych teleskopów i technologii. Wykorzystanie zarówno obserwacji radiowych, jak i optycznych pozwala astronomom uzyskać pełniejsze zrozumienie obiektów i zjawisk niebieskich.

Wyniki tego badania opublikowano w czasopiśmie Astronomy & Astrophysics i uzupełniają rosnący zasób wiedzy na temat galaktyk pierścieni polarnych. Dalsze badania i obserwacje pomogą rozwikłać tajemnice otaczające te niesamowite kosmiczne struktury.